Eyvallah

Ne güzel bir sözdür. Bir kabul ediş bir yol veriştir. Dervişane bir söz misali sultanına bağlı gönüller eyvallah der tüm bağlılıkla.

Sultan Mevlana Hazretlerinin diyarında Konya’da bulundum bu hafta sonunda Hazreti Mevlana’nın doğum yılı etkinlikleri çerçevesinde güzel bir programa katıldım âcizane bir semazen olarak. 250 semazen ile huzurdaydık o gün.

Selamımızı verdik Huzura girdik.

Her tip insan vardı orda ve tabi Gönüller Sultanı Hz. Mevlana. Düşündüm ki evrensel olarak ne kadar büyük bir etki içerisinde karşılık bulmuş Rasulallah’ın yoluna davet çağrısı

“Gel, gel, ne olursan ol yine gel. İster kâfir, ister Mecusi, ister puta tapan ol yine gel. Bizim dergâhımız ümitsizlik dergâhı değildir. Yüz kere tövbeni bozmuş olsan da yine gel.”

Diyen Çağrıya Koşmuş ve gelmiş tüm gönüller dergâhta huzura.

Bu dergâhta Gayri Müslim iken Müslüman olan ve aşkla sema yapan gönüller tanıdım o gün. Ne mutlu bir hal.

Sokaklarında bir Semazen olarak gezerken hep hayal ettim acaba Hz. Mevlana yaşadığı o yıllarda burada insanlar nasıldı Nasıl giyinirlerdi Mevlana hazretlerinin sohbetinden çıkarken hayal ettim dervişleri bizde öyle olabildik mi yoksa sadece taklit mi ediyoruz gerçekten derviş olabilmek nasıl mümkün olur ki. Sonra tekrar kendimi yokladım, Ehli Sünnet yolunda Rasulallah’ın izinde bu yolda olabilmek huzur ve güç veriyor insana.

Hz. Mevlana büyük bir âlim Allah yolundan ayırmasın bizleri.

Sonra Şems-i Tebrizi var ki Konya da Hz. Mevlana’yı pişiren aşkın zirvesine çıkaran derya. Camisinde Onunda ziyaretine gittim öyle güzel öyle huzurlu bir ortamı vardı ki bunu anlatmak çok mümkün olmuyor. Düşündüm Hz. Mevlana ile nasıl tanıştılar neler yaptılar acaba bu bulunduğum yerden geçtiler mi onların arkadaşlıkları nasıldı düşünmeden geçemiyor insan.

Hz. Mevlana Şems ile 3 yıl Geçirmiş sadece.

Ama En sonunda şu sözü söylemiş

“Hamdım, piştim, yandım!”

Demek ki bir gönül insanı kalbe girdiğinde aşkın yolunu açabiliyor ve pişmesine yanmasına vesile olabiliyor onlar Allah için birbirlerini çok sevmişler ve Hz. Mevlana 40 gün hiç dışarı çıkmadan Şemsten ilim öğrenmiş ne büyük bir teslimiyet ve aşk.

Hani diyorlar ya bu günlerde meşhur ve insanlara aşılanmaya çalışılan o düşünce Kuran’ı Kerim bize yeter araya sakın kimseyi almayın düşüncesi. Sonra çıkarlar Kuran’da bu yok ki nerden çıktı ya da bir şey olsa bir zikir bir tesbih bu Kuran’da var mı ki?

Böyle düşünceler ile insanları gönülleri zayıflatanlar.

Hz. Mevlana Bilmiyor muydu Kuran’da neyin olduğunu Rabbimizin sözlerini

Hz. Şemsi Tebriz’i Bilmiyor muydu bunları

Ama aşkı bulmak için Vuslata götüren bir gönüle girmek gerekirdi. Allah için birbirini sevmek vardır tasavvufta. Allah dostlarını sevmek sohbetlerinde bulunmak onun himayesinde bağlılık ve ilim öğrenmek Onlar ile Rasulullah’ın yoluna Mazhar olmak Onların dualarını almak ne güzeldir.

Rasulullah’ı Seven Allah’ı Sever. Rabbim yolundan sünnetinden ayırmasın bizleri.

Ayeti kerimede Rabbimiz buyuruyor ki

Rahman ve Rahim Olan Allah’ın adıyla

“Ey Resulüm, de ki: Ey insanlar! Eğer Allah’ı seviyorsanız, bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah Gafûrdur, Rahîmdir.” (Al-i İmran suresi, 3/31.)

Rabbim cümlemizi bu yoldan ayırmasın.

Rabbim Allah dostlarını sevmeyi onlara da bizleri sevdirmeyi nasip eylesin.

Dualarda bizleri de unutmayın

Selam ve dua ile…